Όταν τον Απρίλιο του 2006 η FIDE αποφάσισε τελικά να διοργανώσει, από τις 21 Σεπτέμβρη έως τις 15 Οκτώβρη, στην Ελίστα της Καλμουχίας, το ……πολυδιαφημισμένο ματς  μεταξύ του  Βούλγαρου  Vesselin Topalov και του Ρώσου Vladimir Kramnik, όλος ο σκακιστικός κόσμος πίστεψε ότι αυτό  ήταν το ματς που θα ολοκλήρωνε επιτέλους τη συμφωνία της Πράγας και θα τερμάτιζε το σχίσμα του σκακιστικού κόσμου (που άρχισε όταν ο Gary Kasparov ξεκίνησε το 1993 τη διοργάνωση ματς για τον παγκόσμιο τίτλο έξω από την ομπρέλα  της  FIDE, ενώ η FIDE συνέχιζε να διοργανώνει τα δικά της πρωταθλήματα με τη μορφή πλέον των νοκ-άουτ), γιατί από αυτό θα προέκυπτε ο ένας και αδιαφιλονίκητος Παγκόσμιος Πρωταθλητής στο σκάκι.

Αυτό λοιπόν ήταν το ματς μεταξύ του πρωταθλητή της FIDE Vesselin Topalov, που αναδείχτηκε από το τουρνουά των 8 στο San Luis της Αργεντινής, και του πρωταθλητή του classical chess, όπως είχε ονομαστεί ο Vladimir Kramnik, που πήρε τον τίτλο το 2000 από τον Gary Kasparov και τον διατήρησε σε ματς με τον  Peter Leko ( αφού αρνήθηκε επανειλημμένα να συναντήσει ξανά τον G. Kasparov σε ματς – ρεβάνς ).
Τη διοργάνωση του ματς ανέλαβε προσωπικά ο Πρόεδρος της FIDE και Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Καλμουχίας (μιας από τι 26 δημοκρατίες της Ρωσικής Ομοσπονδίας) Kirsan Ilyumzhinov, ο οποίος διέθεσε και τα συνολικά έπαθλα του 1.000.000 US$ που θα μοιράζονταν (στη μέση!!) οι παίκτες και χρησιμοποίησε βέβαια το γεγονός σαν την αιχμή του δόρατος της προεκλογικής του εκστρατείας στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου της FIDE, που έγιναν το Μάιο στην Ολυμπιάδα του Τορίνο, και τις οποίες κέρδισε με χαρακτηριστική ευκολία.
Έχοντας γνωρίσει κανείς στο παρελθόν τις ιστορίες για τα…. … γιαούρτια στο Banguio στο ματς Karpov – Korchnoi και αργότερα για τον ……μάγο Zuchar, καθώς επίσης και τις ιστορίες ……τρέλας στα ματς Karpov-Kasparov στη Σεβίλλη και Karpov – Kamsky πάλι στην Ελίστα το 1996, θα πίστευε  ότι  τα …..  έχει δεί όλα  στο σκάκι!!
Και όμως, τα όσα συνέβησαν στο ματς Topalov – Kramnik ξεπέρασαν σχεδόν κάθε προηγούμενο !!
           Για μια ακόμα φορά είχα τη μεγάλη τιμή  να προσκληθώ  από τον Πρόεδρο της FIDE για να συμμετάσχω ως βοηθός Επικεφαλής Διαιτητής στο ματς, με Επικεφαλής Διαιτητή τον Ολλανδό Geurt Gjissen
Το αποτέλεσμα του ματς είναι βέβαια γνωστό και έχουν γραφτεί πολλές αναλύσεις επί αναλύσεων, έτσι εδώ θα προσπαθήσω να περιγράψω κάποια σημεία και παραλειπόμενα, που πιστεύω ότι σημάδεψαν το μεγάλο αυτό σκακιστικό γεγονός.
 
            Η  προετοιμασία
 
Ώς αγωνιστικός χώρος είχε επιλεχθεί η αίθουσα όπου συνεδρίαζε η Βουλή της Καλμουχίας, ένα Αμφιθέατρο 320 θέσεων με σκηνή, όπου είχε τοποθετηθεί  το τραπέζι των παικτών και τα τραπέζια των Διαιτητών, και με βοηθητικούς χώρους, όπου λειτουργούσε το Γραφείο Τύπου (περίπου 100 δημοσιογράφοι ήταν διαπιστευμένοι για το ματς!!) ενώ  δημιουργήθηκαν και  δυο αίθουσες ξεκούρασης των παικτών κατά τη διάρκεια του κάθε παιχνιδιού, η αίθουσα της απ’ ευθείας μετάδοσης της παρτίδας στο Internet, τα γραφεία των Διαιτητών, τουαλέτες  και βοηθητικοί χώροι για τους ανθρώπους της ασφάλειας του κτιρίου (που ήταν εξαιρετικά πολλοί σε αριθμό, δεδομένου ότι τα μέτρα ήταν πολύ αυστηρά!!).
Επίσης είχε αποφασιστεί να γίνονται αυστηρότατοι έλεγχοι πριν από την έναρξη της κάθε παρτίδας, με τη χρήση ανιχνευτικών μηχανημάτων (medal detectors) από ειδικούς, τόσο των ίδιων των  παικτών, όσο και των χώρων των δωματίων τους, για την αποφυγή χρήσης ηλεκτρονικών συσκευών που πιθανόν να επέτρεπαν στους παίκτες εξωτερική βοήθεια.
            Η Εκτελεστική  Επιτροπή (που είχε Πρόεδρο τον Υπουργό Εμπορίου της Καλμουχίας Valery  Bovaev)  είχε  να αντιμετωπίσει αρκετά προβλήματα, που οφείλονταν στις απαιτήσεις των manager των δυο παικτών, αλλά κυρίως στη τρομερή καχυποψία και έλλειψη εμπιστοσύνης για fair play από τους παίκτες !! 
 
 
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ  1ο  : Ο Γυάλινος Τοίχος !
 
Κατ’ αρχήν ο Karsten Hensel, manager του V. Kramnik, στηριζόμενος σε ..………… “κουτσομπολιά” παικτών που συμμετείχαν στο Τουρνουά του  San Luis (ότι εκεί  ο V. Topalov δεχόταν βοήθεια από την ομάδα των αναλυτών του κοιτώντας τους μέσα στην αίθουσα των αγώνων!), απαίτησε να τοποθετηθεί ένα χοντρό κρύσταλλο στη σκηνή όπου θα ήταν το τραπέζι των αγώνων και μεταξύ παικτών και θεατών, με ειδική επιφάνεια προς την εξωτερική πλευρά, έτσι ώστε οι θεατές να βλέπουν τους παίκτες, αλλά όχι οι παίκτες τους θεατές !!
Οι διοργανωτές δεν μπόρεσαν να βρουν το ειδικό αυτό κρύσταλλο και έτσι στη συνέχεια απαίτησε το τζάμι να είναι “φυμέ”, πράγμα που αποκλείστηκε με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου της FIDE, δεδομένου ότι οι θεατές δεν θα μπορούσαν να διακρίνουν τα πρόσωπα των παικτών και η τηλεόραση δεν θα μπορούσε να παίρνει καθαρά πλάνα.
Τέλος απαίτησε και πέτυχε  την τοποθέτηση τριών προβολέων στο πάνω μέρος του τζαμιού, που φώτιζαν έτσι ώστε οι παίκτες να μη μπορούν να βλέπουν τους θεατές!!
Πάντως το τζάμι ΔΕΝ ήταν ........ αλεξίσφαιρο  (ακούστηκε και αυτό!!).
 
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ  2ο  : Η Ντουζιέρα με το ραδιόφωνο !
 
Κατόπιν με τη σειρά του  ο Silvio Danailov, manager του V. Topalov, απαίτησε την απομάκρυνση από τις καμπίνες των ντους (με υδρομασάζ παρακαλώ!!) που υπήρχαν στα δωμάτια των παικτών, των ραδιοφώνων που ήταν ενσωματωμένα σ’ αυτές (μιλάμε για …..τελευταία λέξη της τεχνολογίας!!), γιατί θα υπήρχε , όπως ισχυρίστηκε, φόβος εξωτερικής επικοινωνίας!!
Οι άνθρωποι της οργανωτικής επιτροπής αναγκάστηκαν τελικά να απομακρύνουν ολόκληρες τις καμπίνες των ντους, γιατί δεν υπήρχε τρόπος να βγάλουν τα ραδιόφωνα από αυτές!!
 
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ  3ο  : Το Μόνιτορ !
 
Στη συνέχεια ο Silvio Danailov επέμεινε να μην υπάρχουν στα δωμάτια των παικτών monitors που να δείχνουν τις κινήσεις που έχουν παιχτεί και τη θέση των κομματιών στη σκακιέρα, γιατί θα μπορούσαν, όπως ισχυρίστηκε, να μεταδίδονταν κινήσεις μέσω των monitors στους παίκτες!!
Ο Karsten Hensel αντέτεινε ότι στα συμβόλαια των παικτών υπήρχε ο όρος για την ύπαρξη ενός “live monitor” στα δωμάτιά τους και τελικά ο συμβιβασμός επήλθε με την τοποθέτηση από μιας μαγνητικής σκακιέρας στα δωμάτια των παικτών και τη χρησιμοποίηση  δυο πιτσιρικάδων κάθε φορά, που μετέφεραν κατά τη διάρκεια του αγώνα τις παιγμένες κινήσεις στις μαγνητικές σκακιέρες στα δωμάτια των παικτών!!
 
 
Η  Τελετή Έναρξης ( η ….ηρεμία πριν από την καταιγίδα ! )
 
Η  Τελετή Έναρξης του πρωταθλήματος πραγματοποιήθηκε στις 21 Σεπτέμβρη στο Στάδιο της πόλης, και περιελάμβανε ένα φαντασμαγορικό θέαμα με χορούς και επιδείξεις αθλημάτων από 1.500 περίπου άτομα,  μικρούς και μεγάλους, καθώς και τη κλήρωση των χρωμάτων για τα παιχνίδια του ματς.   
Το «εύρημα» αυτή τη φορά στην επιλογή των χρωμάτων ήταν δυο μπαούλα που είχαν μέσα περιστέρια, λευκού χρώματος το ένα και μαύρου το άλλο. Οι παίκτες έπρεπε να διαλέξουν ο καθένας το μπαούλο του και να το ανοίξουν. Όπως όλοι ξέρουμε, ο Kramnik διάλεξε τα λευκά.
Τη πρώτη κίνηση στο ματς (ήταν βέβαια το 1. δ4 , κίνηση με την οποία ξεκίνησαν όλες τις παρτίδες τους οι δυο αντίπαλοι, ακόμα και στα ματς- μπαράζ!!) έκανε στη σκακιέρα ένας επίσημος προσκεκλημένος, όπως συνηθίζεται σε μεγάλα σκακιστικά γεγονότα, ο Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Ρωσίας και Πρόεδρος της Ρωσικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας Alexander Zhukov, που επίσημα ήταν και ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του ματς.
Ο κ. Zhukov, στη διάρκεια της παραμονής του στην Ελίστα έδειξε και τα εξαιρετικά ποδοσφαιρικά του προσόντα, παίζοντας στο ματς που διοργανώθηκε μεταξύ αξιωματούχων της κυβέρνησης της Καλμουχίας  και αξιωματούχων της FIDE  και σκοράροντας το νικητήριο γκολ στο τελικό 5-4 υπέρ των αξιωματούχων της FIDE (ας έκαναν αλλιώς οι ...... άλλοι!!).
 
Οι πρώτες παρτίδες
 
Το ξεκίνημα του ματς δεν θα μπορούσε να το φανταστεί ούτε ο πιο ένθερμος οπαδός του Kramnik !!
Στις πρώτες τέσσερις παρτίδες το σκορ ήταν 3 – 1 υπέρ του Ρώσου, με δυο νίκες στις δυο πρώτες παρτίδες και  ισοπαλίες στις δυο επόμενες!
Και μάλιστα ο τρόπος που έχασε ο Topalov στις δυο παρτίδες ήταν πραγματικά τραγικός!
Σε καλύτερη θέση στη πρώτη παρτίδα, προτίμησε να παίξει για νίκη με πιόνι λιγότερο, μέχρι τη τρομερή αβλεψία   57......, f5 ? (το απλό 57... Nf2 58. Kg3 e4 59. Kf2, Rb2 έδινε ισοπαλία με διαρκές σαχ), που τον οδήγησε στην εγκατάλειψη στην 75η κίνηση.
Σε εξαιρετική  θέση στη δεύτερη παρτίδα παρέβλεψε συνέχεια που κέρδιζε αμέσως (32. Qg6+ ?, το απλό 32. RXg4+  κερδίζει εύκολα μετά από 32....., Βg7, 33. Qc7!, Qf1+, 34. Ng1 και τέλος!).
Ήταν ένα μεγάλο σοκ για τους οπαδούς του Βούλγαρου παίκτη, που έμοιαζε ανήμπορος να αντιστρέψει τη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στο ματς. Ο Kramnik έδειχνε ψύχραιμος, σταθερός και σίγουρος για τον εαυτό του και όλοι άρχισαν να πιστεύουν ότι η τελική του επικράτηση στο ματς θα ήταν εύκολη υπόθεση.
Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον......... Danailov!!
 
Ο manager του Topalov, βλέποντας ότι ο παίκτης του κινδύνευε με κατάρρευση στο ματς, αποφάσισε (με μια πραγματικά ........ευφυή σύλληψη!!) να μεταφέρει τη μάχη έξω από τη σκακιέρα!!
Η ομάδα Topalov (που εκτός από τον παίκτη και τον manager του, περιελάμβανε δυο αναλυτές  και άλλα 4 μέλη , μεταξύ των οποίων και δυο ειδικούς ηλεκτρονικούς!) παρατήρησε ότι ο Kramnik κατά τη διάρκεια και των τεσσάρων πρώτων παρτίδων, αμέσως μόλις έκανε τη κίνησή του στη σκακιέρα «έτρεχε» στο δωμάτιό του και επέστρεφε μόλις ο Topalov έκανε τη κίνησή του.
Το γεγονός θεωρήθηκε περίεργο και έτσι ζήτησαν από την Εκτελεστική Επιτροπή (V. Bovaev) τα video που υπήρχαν και έδειχναν τι έκανε ο κάθε παίκτης την ώρα που βρισκόταν στο δωμάτιό του (μέχρι τότε μόνο οι δυο Διαιτητές του ματς είχαν τη δυνατότητα κατά τη διάρκεια της παρτίδας να βλέπουν στα monitors που είχαν στα τραπέζια τους το τι έκαναν οι παίκτες στα δωμάτιά τους, από τις κάμερες που υπήρχαν μέσα στα δωμάτια και κάλυπταν το χώρο, εκτός βέβαια της τουαλέτας!).
Τα video του τρίτου και του τέταρτου  παιχνιδιού τους δόθηκαν με σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Ενστάσεων (Πρόεδρος Γ. Μακρόπουλος, ως Αναπληρωτής Πρόεδρος της FIDE και μέλη Z. Azmaiparashvili, Αντιπρόεδρος της FIDE και J. Vega) και εκεί οι Βούλγαροι ανακάλυψαν ... «λαβράκι»!
Διαπίστωσαν ότι στη διάρκεια  των παρτίδων ο  Kramnik όχι μόνο πήγαινε πολύ συχνά  στο δωμάτιό του, αλλά έμπαινε και ασυνήθιστα πολλές φορές στη τουαλέτα του !
 
Ο πόλεμος της τουαλέτας !!
 
Αμέσως οι Βούλγαροι υπέβαλλαν ένσταση, υποστηρίζοντας ότι ο Kramnik δεχόταν εξωτερική βοήθεια (και μάλιστα από το νεότατο σκακιστικό πρόγραμμα Fritz 10, παρουσιάζοντας σύγκριση των κινήσεων που έπαιζε ο Kramnik ερχόμενος από την τουαλέτα, με αυτές που πρότεινε το πρόγραμμα στις συγκεκριμένες θέσεις!!), επειδή πήγαινε πάρα πολλές φορές στη τουαλέτα του δωματίου του και ζητούσαν μεταξύ άλλων να καταργηθούν οι ξεχωριστές τουαλέτες των παικτών , απειλώντας διαφορετικά με αποχώρηση από το ματς!!
Ο manager του Ρώσου απάντησε ότι αυτό συνέβαινε γιατί ο Kramnik χρειαζόταν μεγάλο χώρο για να περπατάει μέσα στο δωμάτιό του, επειδή είχε νευρικότητα κατά τη διάρκεια της παρτίδας (καθόλου πειστική απάντηση μάλλον, τη στιγμή μάλιστα που έκλεινε και τη πόρτα!).
Τα μέλη της Επιτροπής Ενστάσεων, αφού εξέτασαν και αυτοί με τη σειρά τους τα video των παρτίδων, αποφάσισαν να καταργήσουν τις ξεχωριστές τουαλέτες των παικτών και να επιβάλλουν μια κοινή τουαλέτα και για τους δυο, κοντά στη σκηνή όπου παιζόταν η παρτίδα, και όπου οι παίκτες θα πήγαιναν κάθε φορά με τη συνοδεία ενός διαιτητή.
Το σκεπτικό της απόφασης αναφερόταν στο ότι έπρεπε να εξασφαλιστούν οι συνθήκες, ώστε και οι δυο πλευρές να είναι σίγουρες για το fair play του ματς.
 
            Ο μηδενισμός του Kramnik
           
            Η πέμπτη παρτίδα του ματς δεν έγινε ποτέ.
            Ο Kramnik ερχόμενος στον αγωνιστικό χώρο και πηγαίνοντας στο δωμάτιό του πριν την έναρξη του παιχνιδιού, βρήκε τη τουαλέτα του κλειδωμένη.  Αμέσως αρνήθηκε να παίξει τη παρτίδα, αν δεν ανοιγόταν η τουαλέτα του.
            Η έναρξη της παρτίδας καθυστέρησε επί 20 περίπου λεπτά, αναμένοντας ένα fax από τον Πρόεδρο της FIDE (που βρισκόταν σε σύσκεψη με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας και άλλους επίσημους στη Κριμαία) προς τον Kramnik, στο οποίο αναφερόταν ότι ο Πρόεδρος στήριζε την απόφαση της Επιτροπής Ενστάσεων και παρακαλούσε τον Kramnik να παίξει τη παρτίδα.
            Ο Kramnik αρνήθηκε για μια ακόμα φορά να ξεκινήσει το παιχνίδι, ο  Επικεφαλής Διαιτητής ξεκίνησε το χρονόμετρο και μετά από μια ώρα μηδένισε τον Ρώσο και κατακύρωσε τη παρτίδα στο Βούλγαρο, με το σκορ να γίνεται 3-2 υπέρ του Kramnik πλέον.
            Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι, κατά την άποψή μου, η απόφαση του Επικεφαλής Διαιτητή για τον μηδενισμό ήταν απόλυτα σωστή και σύμφωνη με τους κανονισμούς.
            Βέβαια το άρθρο 6.7 των Κανόνων του σκακιού αναφέρει ρητά ότι ο παίκτης που δεν παρουσιάζεται στη σκακιέρα του μέσα στη μια ώρα από την καθορισμένη έναρξη της παρτίδας χάνει το παιχνίδι, εκτός αν η προκήρυξη των αγώνων αναφέρει διαφορετικά ή ο διαιτητής αποφασίσει αλλιώς (και αυτό είναι μάλλον το σημείο στο οποίο βασίστηκε ο γνωστός Αμερικανός παίκτης και παράγοντας Yasser Seirawan, ο οποίος από το site  της Chessbase επιτέθηκε στον Geurt Gjissen για την απόφασή του για τον μηδενισμό του Kramnik), αλλά πέστε μου εσείς τι θα αποφασίζατε στη θέση των Διαιτητών, έχοντας στο χέρι την απόφαση της Επιτροπής Ενστάσεων και την επιστολή (fax) του Προέδρου της FIDE προς τον Kramnik, που την δικαίωνε πλήρως!
 
            Ακολούθησε ο........χαμός!
 
            Η πλευρά των Ρώσων, αφού κινητοποίησε τους πάντες, φτάνοντας στο υψηλότερο επίπεδο (ακόμα και ο Ρώσος Πρόεδρος V. Putin ενδιαφέρθηκε για τη κρίση που ξέσπασε στην Ελίστα με αφορμή τα γεγονότα της...... τουαλέτας), εξέδωσε διαμαρτυρία – ένσταση, κατηγορώντας την Επιτροπή Ενστάσεων ότι μεροληπτούσε υπέρ του Topalov και ότι καταργώντας την προσωπική τουαλέτα του Kramnik άλλαξε τους όρους του συμβολαίου που είχε υπογράψει αυτός  με τη FIDE για το ματς, ζητούσε δε να αρθεί ο μηδενισμός του, να παιχτεί η πέμπτη παρτίδα του ματς, να του επιστραφεί η τουαλέτα και να αντικατασταθούν τα μέλη της Επιτροπής Ενστάσεων.
Σε αντίθετη περίπτωση απειλούσε με αποχώρηση από το ματς και προσφυγή στα δικαστήρια εναντίον της FIDE.
Ο Πρόεδρος της FIDE επέστρεψε εσπευσμένα στην Ελίστα και επί δυο ημέρες έκανε διαβουλεύσεις και συσκέψεις επί εικοσιτετραώρου βάσης με τις δυο πλευρές, που τα είχαν «στυλώσει» και δεν υποχωρούσαν στις απαιτήσεις τους. Καθημερινά οι δημοσιογράφοι περίμεναν επί ώρες έξω από το γραφείο  του Προέδρου  για κάποια ενθαρρυντικά νέα!
Στο μεταξύ το σκάκι γνώριζε στιγμές ...... δόξας σε ολόκληρο το κόσμο, με αφορμή το   «σκάνδαλο της τουαλέτας» (toilet-gate, όπως το ονόμασαν οι Αμερικάνοι!!).
Σε πολλές εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας ανά την υφήλιο μπήκε ακόμα και στην πρώτη σελίδα αναφορά στα γεγονότα του ματς, ενώ φωτογραφίες που σατίριζαν την όλη κατάσταση δημοσιεύτηκαν σε πολλά sites !
Εκατοντάδες κείμενα οργισμένων φίλων του σκακιού δημοσιεύονταν στα σκακιστικά sites, καταδικάζοντας τον Topalov ως επί το πλείστον, για την τροπή που είχε πάρει το ματς και τον γενικότερο διασυρμό του σκακιού παγκοσμίως!!
Και εκεί που όλοι είχαμε πιστέψει ότι είχε έρθει η ώρα της επιστροφής στις πατρίδες μας (!!), για καλή τύχη του σκακιού και ύστερα από απίστευτες πιέσεις εκατέρωθεν, επήλθε η πολυπόθητη συμφωνία μεταξύ όλων των πλευρών και το ματς αποφασίστηκε να συνεχιστεί (ο πόλεμος κράτησε ....μόνο τέσσερις μέρες!!).
Ο Πρόεδρος της FIDE άλλαξε την Επιτροπή Ενστάσεων, τοποθετώντας πρόεδρό της τον J. Vega (που ήταν απλό μέλος της προηγούμενης) και νέα μέλη τους B. Kutin  και  F. Gasanov, ενώ όρισε τον Γ. Μακρόπουλο ως Παρατηρητή της FIDE για το ματς.
Επίσης αποφασίστηκε  το σκορ να παραμείνει  3-2 υπέρ του Kramnik, ο οποίος επιφυλάχθηκε για τη μελλοντική του στάση, να διεκδικήσει το χαμένο πόντο δικαστικά.
 
Η συνέχεια και το τέλος του ματς
 
Το υπόλοιπο ματς αποτελεί απλή ιστορία.
 
Ο Topalov αφού έκανε ισοπαλίες στην έκτη και έβδομη παρτίδα, «γύρισε» το ματς, κερδίζοντας με εξαιρετικό τρόπο την όγδοη και την ένατη παρτίδα, θυμίζοντας λίγο από τον πραγματικά καλό Topalov των τουρνουά της Σόφιας και του San Luis.
Και ενώ ο κόσμος άρχισε να πιστεύει ότι το ματς θα μπορούσε να τελειώσει πριν τη δωδέκατη παρτίδα, ο Βούλγαρος για μια ακόμα φορά τίναξε τα πάντα στον αέρα, με  νέες τεράστιες αβλεψίες στη δέκατη παρτίδα ( 24....., f6 ?? , καθώς και 28......, RXd4 ? ), που τον οδήγησαν στην εγκατάλειψη στην 43η κίνηση, και έκαναν το ματς να ξεκινήσει ουσιαστικά πάλι από την αρχή !!
Φυσικά ο Kramnik εξακολουθούσε να επισκέπτεται  τη τουαλέτα του με την ίδια (αν όχι μεγαλύτερη!) συχνότητα, όπως και στις πρώτες παρτίδες, ενώ οι έλεγχοι τόσο των δωματίων και των τουαλετών  όσο και των ίδιων των παικτών παρέμεναν εξονυχιστικοί.
 Η ενδέκατη και η δωδέκατη παρτίδα τελείωσαν με αναίμακτες ισοπαλίες, το τελικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε στο 6-6  κι έτσι το ματς οδηγήθηκε στα μπαράζ rapid (4 παρτίδες με χρόνο σκέψης 25 λεπτά και προστιθέμενο χρόνο 10 δευτερολέπτων για κάθε κίνηση, για κάθε παίκτη).
Εκεί ο Kramnik κερδίζοντας δεύτερη και τέταρτη παρτίδα ( με τα λευκά ) και χάνοντας μόνο τη τρίτη, νίκησε με 2.5 – 1.5, κατακτώντας το τίτλο του ενός πλέον και μοναδικού Παγκόσμιου Πρωταθλητή.
 
Για πολλούς το αποτέλεσμα ήταν «θεία δίκη» για τον Topalov, που θεωρούσαν ότι η συμπεριφορά της ομάδας του οδήγησε το σκάκι σε πολύ δύσκολη κατάσταση, με τις ιστορίες της τουαλέτας.
 
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι το ματς δεν εκπλήρωσε τις προσδοκίες των εκατομμυρίων φίλων του σκακιού σε ολόκληρο το κόσμο.
Η ποιότητα των παρτίδων δεν ήταν η αναμενόμενη για ένα ματς για τον παγκόσμιο τίτλο (το να μη μπορεί να διακρίνει μια εύκολα κερδισμένη συνέχεια στη παρτίδα του ένας επίδοξος Παγκόσμιος Πρωταθλητής δεν είναι και ό,τι καλύτερο για το άθλημα!!), ενώ η κατάσταση που δημιουργήθηκε με την ιστορία της τουαλέτας  και τους ισχυρισμούς της Βουλγαρικής πλευράς για αποδοχή εξωτερικής βοήθειας από τον Kramnik, μπορεί να εξασφάλισε μεγάλη προβολή στο σκάκι παγκοσμίως, αλλά το «τραυμάτισε» άσχημα.
Ο Kramnik κέρδισε τον τίτλο με τη τακτική της αναμονής, περιμένοντας τον Topalov να κάνει το λάθος, και δικαιώθηκε απόλυτα. Ευτυχώς γι αυτόν (και για τη FIDE βέβαια, που γλύτωσε μια πιθανή δικαστική διαμάχη!), δεν πλήρωσε το “λάθος” του να μην αγωνιστεί στη πέμπτη παρτίδα του ματς.
Ο Topalov  «έπαιξε και έχασε» σχεδόν μόνος του!
Έχοντας πραγματικά έλλειψη πείρας από τέτοια ματς (σε αντίθεση με τον Kramnik, που στο παρελθόν είχε παίξει αρκετά ανάλογα ματς με Kasparov και Leko), προσπάθησε να «σκοτώσει» τον Kramnik από το ξεκίνημα του ματς, υποτιμώντας τον φανερά, αλλά και υπερεκτιμώντας τις δικές του ικανότητες. 
Έτσι βρέθηκε να χάνει με 2-0 στις δυο πρώτες παρτίδες και χρειάστηκε η ....ευφυία του manager του για να μη διαλυθεί και να μπορέσει να επιστρέψει στο ματς.
Αλλά ακόμα κι όταν  ”γύρισε” το ματς, δεν κατάφερε, για τους ίδιους λόγους, να το κρατήσει.
Το τέλος του ματς ήταν σχεδόν αναμενόμενο, δεδομένου ότι ο Topalov ποτέ δεν διακρινόταν στο rapid (στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Λιβύης το 2004 είχε χάσει στα ημιτελικά από τον μετέπειτα Παγκόσμιο Πρωταθλητή  R. Kasimdzhanov στις παρτίδες rapid) και παρότι κατάφερε να πάει το σκορ στο 1.5 – 1.5, έχασε τελικά τη τελευταία παρτίδα.
 
Και τώρα ...... τι ;
 
Πιστεύετε ότι η ιστορία του Παγκόσμιου τίτλου τελείωσε εδώ και δεν θα έχουμε άλλα προβλήματα στο μέλλον ;
Κι όμως ! 
Οι νέοι κανονισμοί της FIDE προβλέπουν ότι  ο τίτλος του Παγκόσμιου Πρωταθλητή θα κρίνεται πλέον σε τουρνουά (και όχι ματς!), όπου θα συμμετέχουν οι 8 καλύτεροι παίκτες.
Ήδη για το 2007 έχει προκηρυχθεί το τουρνουά (έχουν ήδη βρεθεί οι χορηγοί, τα έπαθλα κ.λ.π!), που θα γίνει στη πόλη του Μεξικό από 11 Σεπτεμβρίου έως 1 Οκτωβρίου 2007 και όπου πρέπει να  συμμετάσχουν ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής (Kramnik), οι τρεις επόμενοι παίκτες από το τουρνουά του San Luis (Anand, Svidler, Morozevich) και οι 4 που θα προκριθούν από τα ματς των Διεκδικητών, που έχουν ήδη προκηρυχθεί να γίνουν στην Ελίστα της Καλμουχίας από 26 Μαΐου έως 14 Ιουνίου 2007, με τη συμμετοχή των 16 παικτών που προκρίθηκαν από τους νοκ-άουτ αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2006.
Ο Kramnik, ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής,  έχει εκφράσει την άποψη ότι δεν είναι σωστό  να παίξει στο τουρνουά του Μεξικό, σε χρονικό διάστημα μικρότερο του ενός χρόνου από τότε που κατέκτησε το τίτλο, και προτιμά να παίξει ματς με τον νικητή του τουρνουά αυτού, θεωρώντας ότι πρέπει να ισχύουν οι κανονισμοί όπως παλιά και ο τίτλος να κρίνεται σε ματς και όχι τουρνουά!!
Στο συμβόλαιο όμως που υπέγραψε με τη FIDE για το ματς με τον Topalov αναγράφεται ρητά ότι σε περίπτωση που κατακτήσει τον τίτλο είναι υποχρεωμένος να παίξει στο τουρνουά του Μεξικό με τους άλλους 7, αλλιώς θα χάσει τον τίτλο του!!
 
Πώς είπατε;;;;
 
Μήπως θα έχουμε πάλι δυο Παγκόσμιους Πρωταθλητές;;
Ένα Παγκόσμιο Πρωταθλητή από ματς και ένα Παγκόσμιο Πρωταθλητή από τουρνουά;;
 
Η συνέχεια της ιστορίας αναμένεται με τρομερό ενδιαφέρον!
 
                                               
 ΤΑΚΗΣ  ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ